شفارود روستایی ساحلی در ده کیلومتری شهرستان رضوانشهر است. این روستا از شمال به دریاچۀ بزرگ کاسپین، از جنوب به مزارع تالش محله، از شرق به روستای تازهآباد (رودسر)، از غرب به روستای نوکنده و کلیمان منهی میشود.
مختصات جغرافیایی: 9'57"E°35'25"N 49° 37
:
این روستا قدمتی بیش از هفتصد سال دارد. در ادارۀ اوقاف شهرستان تالش دو امامزاده به نامهای آقا سید قاسم و آقا سید گل قاسم با حدود تقریبی فوق ثبت شدهاست.
این روستای تاریخی حدود هفتاد سال پیش از شهرستان های به نام گیلدولاب استان گیلان بوده است که مختصات جغرافیایی آن در آن روزگار با مختصات کنونی آن تفاوت داشته است. به این ترتیب که از شمال به دریای کاسپین، از شرق به روستای کپورچال شهرستان بندر پهلوی( کاسپین)، از غرب به محدودۀ شهرستان آستارا و از جنوب به کسما و طاهر گوراب منتهی شدهاست.
این شهر تاریخی در گذشته، به جز بانک،همۀ ادارات و مراکز را داشته است و مرکز شهرستان گیل دولاب بوده است. ادارات دارایی، دخانیات، شیلات، پست، ثبت احوال، ژاندارمری، فرمانداری نظامی، ادارۀ آمار و شهربانی تا سال( 1347) در این شهر تاریخی، فعالیت داشتند.
یکی از ادارات به جا مانده که قدکتی طولانی دارد شرکت شیلات است که با مشارکت روسیۀ سابق راهاندازی شده بود.
دبستان کسرای شفارود که در حال حاضر با نام
دبستان شهید جعفری فعال است، ازمدارس بسیار قدیمی استان گیلان است که بیشتر دانشآموزان
فعال در این مدرسه تا سال 1350 پستهای کلیدی استان را در دست داشتند ( ادارۀ
اطلاعات، رادیو گیلان، دارایی، پست و تلگراف و تلفن).دانش آموزان حدود سال 1321از پونل و رضوانشهر کنونی برای تحصیل به این روستا می آمدند.
نفوذ سیاسی دولتمردان گذشته و نمایتدۀ مجلس شورای سابق، مانع پیشرفت بیشتر شفارود شد. هلاکو رامبد که بومی هشتپر بود، مرکز گیلدولاب را از شفارود به هشتپر انتقال داد. به مرور زمان، ادارات به هشتپر منتقل شدند و ساختمانهای اداری نیز در گذر زمان تخریب شدند.